حبوبات به دلیل فواید تغذیه ای و زیست محیطی، اغلب در رژیم های غذایی پایدار توصیه می شوند. اهمیت زیست محیطی آنها به توانایی آنها در بازیابی نیتروژن خاک بدون افزودن کود مرتبط است.
از این رو، تنوع بخشیدن به تناوب زراعی با حبوبات یک راه حل سبز برای افزایش بهره وری سیستم است . علاقه غذایی حبوبات به توانایی آنها در برآوردن مواد مغذی ضروری مورد نیاز رژیم غذایی انسان مربوط می شود.
این یکی از قدیمی ترین و ارزشمندترین محصولات غذایی عدس در بازار تهران است که در جهان رشد کرده است و در اوایل 7000 سال قبل از میلاد از جنوب غربی آسیا سرچشمه گرفته است.
حبوبات، از جمله عدس، جزو گوشت فقرا محسوب می شوند. در واقع، غلات کامل، در پایه همه اهرام غذایی، به دلیل طعم بیشتر و ارائه خواص سلامتی شناخته شده شناخته شده اند.
آنها با خطر کمتر بیماری قلبی، دیابت، سرطان های خاص و سایر مشکلات سلامتی مرتبط هستند. علاوه بر این، بسیاری از مطالعات حبوبات، از جمله عدس، را به عنوان یک منبع غذایی کامل برای افرادی که از سوء تغذیه ریز مغذی‌ها رنج می‌برند، توصیف کرده‌اند.
علاوه بر درشت مغذی‌ها، بسیاری از ریزمغذی‌ها و فیتوکمیکال‌های موجود در عدس نیز ممکن است نقش مهمی در سلامت انسان داشته باشند.
در واقع، عدس یک منبع عالی از مواد معدنی است که در بیمه غذا و امنیت غذایی میلیون‌ها نفر، عمدتاً در کشورهای در حال توسعه، دخالت می‌کند.
با این حال، این نبض به دلیل داشتن برخی از عوامل کیلاتور طبیعی که می‌توانند ارزش غذایی دوسویه‌ای را بسته به مقدارشان در رژیم غذایی نشان دهند، مانند اسید فیتیک، مهارکننده‌های تریپسین و تانن‌ها معروف است.
به عنوان مثال، اسید فیتیک، فراهمی زیستی مواد معدنی را کاهش می دهد. این تأثیر نامطلوب را می توان با عملیات حرارتی، تخمیر و جوانه زدن عدس قبل از مصرف به حداقل رساند.
با توجه به فقدان مرور متون علمی که در عین حال حداکثر اطلاعات را در مورد محتوای مواد معدنی عدس در بر می گیرد، مطالعه حاضر مقایسه ای با میزان توصیه شده رژیم غذایی و دریافت کافی، عملکردهای فیزیولوژیکی آن ها، عوامل ضد تغذیه ای که ممکن است.
