به عنوان مثال، پسرها باید با پوشیدن لباس نوجوان پسر قوی و مانند ورزش رفتار کنند، در حالی که دختران باید رفتاری زنانه داشته باشند و مانند چیزهای زنانه رفتار کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که «پسرها به سختی به سراغ اسباب‌بازی‌های اکشن و خشن و خشن می‌روند.
اما در واقع، حتی از نوزادان، پسرها در هوا پرتاب می‌شوند و قلقلک می‌دهند، در حالی که نوزادان دختر نوازش می‌شوند و با زمزمه با آنها صحبت می‌شود. برای مثال، دختران می‌توانند در فوتبال درخشان باشند و پسرها می‌توانند عاشق رقصیدن باشند.
اما یاد می‌گیرند که حتی نباید این لباس ها را امتحان کنند. ارزیابی از مدارس ژاپن بدون رسیدگی به حوادث هولناکی که در مدارس مورد افتخار این شهرستان گزارش شده است، ناقص خواهد بود.
والدین ژاپنی فکر می‌کردند که بچه‌هایشان تقریباً در هر جایی پس‌انداز می‌کنند. بچه های خیلی کوچک معمولاً پیاده به مدرسه می رفتند یا از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کردند. اغلب آنها کلاه های رنگی روشن می پوشیدند تا مطمئن شوند که رانندگان آنها را دیده اند.
تقریباً برای همه ژاپنی ها غیرممکن بود که بچه هایشان در مدرسه سخت تر باشند. ژاپنی‌ها این را یک مشکل در آمریکای خشونت‌زده می‌دانستند، نه جامعه امن خودشان. تا همین اواخر درست می گفتند.
در ژاپن چه اتفاقی افتاده است؟ این مقاله در مورد ژاپن است. اکنون در حال برنامه ریزی مجموعه ای از مقالات در مورد سبک لباس در کشورهای مختلف است. هیچ چیز پیش پا افتاده تر یا واقعی تر نمی تواند باشد.
یکی از نیازهای اصلی در اینجا این است که افزایش شهرت کودکان را به عنوان یک بخش بازار متمایز در اقتصاد بررسی کند. این ارزیابی باید به ساختار اجتماعی دوران کودکی و تکامل رابطه والد/فرزند نگاه کند.
برای من جالب است که فرآیند غیر رسمی شدن در لباس چگونه کار می کند. موضوع هنگام نگاه کردن به صفحه گاهشماری 1800 مطرح شد. من با اصطلاح “کت و شلوار راحتی” آشنا نبودم، بنابراین آن را جستجو کردم و متوجه شدم که این اصطلاح عمدتاً انگلیسی برای کت و شلوار تجاری است که قدمت آن به سال 1901 می رسد.
