مقایسه ظرفیت آنتی اکسیدانی مغز و پوست پسته خشک دامغان نشان داد که پوست پسته دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتر و محتوای ترکیبات فنلی آنتی اکسیدانی بالاتری نسبت به مغز است. برای ارزیابی سهم افتراقی عصاره پوست و مغز پسته در فعالیت آنتی اکسیدانی آزمایشگاهی را کاهش دادند.
عصاره آبدوست پوست بالاترین مهار را نشان داد. این عصاره همچنین بیشترین تأثیر را در کاهش تولید اکسید نیتریک (NO) داشت، در حالی که عصاره های چربی دوست (پوست و هسته) کمتر مؤثر بودند.
از آنجایی که عصاره قطبی پوست دارای بالاترین محتوای فنلی است، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که فعالیت آنتی اکسیدانی به ترکیبات پلی فنلی مرتبط است. پوست پسته، که به عنوان ضایعات کشاورزی در نظر گرفته می شود.
همچنین با ارزیابی اکسیداسیون روغن سویا پس از عملیات حرارتی، و به دنبال آن ارزش پراکسید و تعیین مقدار اسید تیوباربیتوریک، حاوی خواص آنتی اکسیدانی بالایی است. بارکا و همکاران همچنین در مورد فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره پوست پسته که با سنجش DPPH اندازه گیری شد، گزارش شد.
پاترنیتی و همکاران فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌های پلی‌فنولی از پسته‌های پوسته‌دار خام طبیعی (NP) را با پسته‌های شور بو داده (RP) با استفاده از یک مدل in vivo از ادم پنجه در موش‌ها مقایسه کرد.
تشکیل پروتئین نیترات تنها در موش های تحت درمان با NP مسدود شد. این نتایج نشان می دهد که پلی فنول های موجود در پسته دارای فعالیت آنتی اکسیدانی هستند و با مطالعه انجام شده توسط جنتیله و همکاران موافق است.
گزارش کرد که برشته کردن منجر به کاهش 60٪ از کل فعالیت آنتی اکسیدانی می شود. آکسوی و همکاران به موش ها 20 یا 40 درصد انرژی خود را به صورت پسته به مدت 10 هفته تغذیه کردند. افزایش قابل توجهی در فعالیت پاراکسوناز (PON1) و آریل استراز، هر دو نشانگر ظرفیت آنتی اکسیدانی، در هر دو گروه مکمل با پسته در مقایسه با شاهد (بدون پسته) مشاهده شد.
