مقایسه ترکیب قند کل خرما و شیره خرما امروز نشان داد که میوه تفاله بیشتر است. این یافته‌ها با مطالعات قبلی که گزارش می‌کردند خرمای نرم سرشار از قندهای احیاکننده و ساکارز پایینی است، مطابقت دارد.
سطوح مشابهی از قند کل توسط الفارسی و همکاران با تجزیه و تحلیل ترکیب سه رقم خرمای عمانی به دست آمد. نتایج ما نیز با مطالعه همان تنوع ما با نتایج بن‌شیخ قابل مقایسه است.
علاوه بر این، شباهت زیادی در میزان قندهای کاهش یافته در انواع عراقی و عربستانی گزارش شده است. مهمتر از همه، ما در این کار نشان دادیم که عصاره آبی پالپ خرما نسبت به شیره خرما در فعالیت دستگاه گوارش در موشهای صحرایی سالم کارآمدتر است.
نشان دادند که بسته به روش استخراج، عصاره خرمای عربستانی ممکن است باعث افزایش یا کاهش فعالیت GIT در موش شود. همان نویسندگان همچنین نشان دادند که عصاره خرما اثر بهبودی بر زخم معده و سمیت کبدی ناشی از اتانول در موش‌ها دارد.
مدل موش خرمای تونس اخیراً دارای ظرفیت آنتی اکسیدانی و همچنین اثر محافظتی بر استرس اکسیداتیو ناشی از دی متوات در کبد موش صحرایی است.
با توجه به مکانیسم اثر عصاره پالپ خرما، ما در این کار غنای آن را از نظر مواد معدنی و قندها به ویژه پتاسیم و قندهای احیا شده نشان دادیم.
با این حال، محتوای مواد معدنی در سیستم گوارشی می‌تواند بر فرآیندهای ترشح و جذب آب و الکترولیت‌ها از طریق دستگاه گوارش تأثیر بگذارد.
علاوه بر این، هم کمبود مواد معدنی و هم مازاد مواد معدنی می‌تواند منجر به اختلالات گوارشی مرتبط با تغییرات در انتقال آب و یون‌های دستگاه گوارش شود.
علاوه بر این، نتایج ما نشان داد که تفاله خرما سرشار از ساکارز است، قندی که به دلیل تأثیر مثبت آن بر ترانزیت روده شناخته شده است. تأثیر قندها در تسریع حرکت دستگاه گوارش به خوبی شناخته شده است.
از سوی دیگر، پالپ خرما اخیرا برای غنی بودن آن از ترکیبات فنلی است. در واقع، این مولکول ها منبع اصلی توانایی آنتی اکسیدانی میوه خرما هستند، با از بین بردن رادیکال های آزاد به عنوان رادیکال هیدروکسیل (OH) که منجر به سیستم گوارش می شود.
